Siostry Boromeuszki

W naszej Parafii aktualnie mieszkają trzy Siostry Boromeuszki:

  • s. Stefania – katechetka i przełożona
  • s. Julianna – emerytka
  • s. Klotylda – emerytka

Żył kiedyś człowiek, który – jak Ty – chciał być szczęśliwy. Wiedział, że życie ma tylko jedno i nie może go zmarnować. Wiedział, że tylko to jedno życie jest dla niego okazją, by zdobyć szczęście. Cóż z tego, że urodził się w bogatej rodzinie, skoro byt cherlawy, niski, brzydki, ze zbyt dużym nosem… a na dodatek jeszcze się jąkał. Pech? Przypadek? Nie! Szansa, by pokazać światu, że nie na tym polega szczęście. Pokochał ludzi, lecz owocem jego miłości nie były rzewne serenady śpiewane przy księżycu, ani romantyczne poematy. On rozdawał to, co posiadał, karmił nędzarzy, kobietom z ulicy pomagał wrócić do normalnego życia, troszczył się o chorych, nawet o zadżumionych, choć wiedział czym to grozi… A gdy już nie miał niczego, oddał własną kołdrę i nie wzdychał, że sam zmarznie w nocy. W jego czasach, podobnie jak dziś, wielu kręciło głowami nad losem Kościoła i biadało, że nieautentyczny, że potrzebuje reformy. On nie czekał, aż zrobią to inni: po prostu kochał. Gdy umierał miał zaledwie 47 lat, ale był szczęśliwy, bo nie zmarnował Bożego daru – swego jedynego życia. Pytasz o jego imię? – Karol, Karol Boromeusz.
     Dziwnym zrządzeniem Bożej Opatrzności ten właśnie święty stał się Patronem Zgromadzenia, którego członkinie – idąc za Chrystusem – naśladują Jego czystość, ubóstwo i posłuszeństwo, ale przede wszystkim Jego miłosierdzie. Od samych początków po dzień dzisiejszy staramy się docierać z miłosierną miłością do tych, którzy jej potrzebują. Naszą posługą obejmujemy chorych i starszych w domach opieki i szpitalach; służymy dzieciom i młodzieży w ośrodkach wychowawczych i dla niepełnosprawnych, w przedszkolach, ochronkach, w katechizacji, w pracy parafialnej i na misjach w Zambii.
     Sięgając do początków Zgromadzenia pragniemy dalej realizować nasz charyzmat – kontemplację i miłosierdzie służąc Bogu i ubogim naszych czasów.

Wezwane przez Boga do służby w Kościele, Siostry Miłosierdzia św. Karola Boromeusza pełnią apostolstwo miłości przez całe swoje życie zakonne. Miłość tę wyrażają w pokornej i wielkodusznej posłudze wobec bliźnich,
zwłaszcza cierpiących i ubogich… Dzieła miłosierdzia właściwe dla Zgromadzenia realizują poprzez pracę pielęgniarską, opiekuńczą, wychowawczą, katechetyczną, parafialną, na misjach i inne… Przez pełnienie miłosierdzia apostołują wspólnie w swoim środowisku. Serdecznie dziękujemy za pamięć, życzenia a przede wszystkim za dar modlitwy.

Święto patronalne Sióstr Miłosierdzia
św. Karola Boromeusza – 4 listopada